Introduction to the story of sweet blood. part :{End Chapter One}

6:00 a.m. - War between two realms
Philosophical war full of danger or love?

کانوروماشی شمشیر خونین خودش را در هوا چرخاند و و خون روی زمین چکید .

اجساد سربازان و مردم بی گناه دو قبیله روی زمین بی جان افتاده بودند .

کانوروماشی با لبخندی حیله گرانه به سمت سربازان رفت و بدون هیچ درنگی رگ گردن همه سربازان را با شمشیر فولادی خود قطع می کرد .

آن طرف گوجو با پوزخندی تمسخرآمیز سربازان دشمن را تکه تکه می کرد.

سوکونا و مگومی هر کدام از ارباب های خود محافظت می کردند و با جان خود از آنها دفاع می کردند .

گتو لباس جنگی سیاه رنگ بر تن داشت و لبه های باد بزنش تیغه بود و با چشمان بسه رگ دست و گردن هر کسی که از کنارش رد می شد را قطع می کرد بدون هیچ شمشیری مبارزه می کرد .


کانوروماشی روی اسب پرید و پای اسب رو قطع کرد و رئیس قبیله گرگینه را گروگان گرفت و از آن طرف گوجو انگشت کوچک رئیس قبیله آلفا رو قطع کرد و هر دو رئیس بی دفاع بودند .

رئیس قبیله گرگینه با حیله گری چاقویی را بیرون کشید و در پهلو کانوروماشی فرو کرد .

کانوروماشی از درد ابرویی هایش به حالت اخم در آمد ولی اعتراضی نکرد و شمشیر را وارد شکم گرگینه کرد و روی پاهایش ایستاد و زیر لب زمزمه کرد:

+ پست فطرت


سوکونا جلو آمد و گفت :

_ بانوی من حالتون خوبه؟ اسیب ندید؟

کانوروماشی شمشیرش رادر غلاف گذاشت و گفت:

+ من خوبم

گوجو به سمت کانوروماشی آمد و گفت:

_ بلاخره تموم شد .

کانوروماشی با تک خنده ای گفت:

+ باید چند تا پیک بخاطر پیروزی امروز بنوشیم! البته قبل از مرگم .. یکی منو بگیره مادر جان..



کانوروماشی بیهوش شد و روی زمین افتاد
و گوجو قبل از سقوط کاسارا بدنش رو گرفت و با نگرانی فریاد زد:

_ مگومی برو بگو دکتر اتاق رو آماده کنه .



12 noon _ end of war _ treatment room

گوجو روی صندلی کنار تخت کانوروماشی نشسته بود و حتی یک ثانیه هم نگاهش را از روی یاقوت محبوبش بر نمی داشت .

کانوروماشی بعد از ساعت ها انتظار گوجو بهوش آمد و زیر لب با ناله ای خفیف گفت:

+ آه .. سرم .. لعنتی

گوجو سریع جلو اومد و با نگرانی کانوروماشی را محکمم به خودش فشرد و در آغوش گرفت و گفت:

_ لطفا بگو که حالت خوبه دوست قدیمی ..

کانوروماشی لبخندی زد و گفت:

+ حالم خوبه پسر عجیب توی جنگل

گوجو با لبخندی دلنشین به کانوروماشی خیره شد و آرام و با تردید به جلو خم شد و لب های محبوبش را بوسید .. در دلش آرزو میگرد که ای کاش این طعم لذت بخش هرگز تمام نمی شد .. ولی مگر این دختر لجباز اجازه می داد !

کانوروماشی عقب کشید و گفت:

+ احمق حتی بوسیدن هم بلد نیستی!

گوجو با فریاد گفت:

_ نه فقط تو بلدی!

درسته درسته .. این دو ، حتی اگه عاشق هم باشن تا اخر عمر دعوا می گیرین .



{Fanfic Gojo Satoru Vampire}